زخم بستر درجه یک

زخم بستر درجه یک یکی از مشکلات مهم در مراقبت‌های بهداشتی است، به‌ویژه برای افرادی که دارای محدودیت حرکتی هستند. زخم بستر درجه یک به عنوان مرحله اولیه این عارضه شناخته می‌شود و معمولاً به صورت ناحیه‌ای قرمز روی پوست ظاهر می‌شود که با اعمال فشار سفید (بی‌رنگ) نمی‌شود. این مرحله اولیه بسیار مهم است، زیرا تشخیص زودهنگام و مراقبت مناسب می‌تواند از پیشرفت آن به مراحل شدیدتر جلوگیری کند. شناخت ویژگی‌ها و روش‌های مدیریت زخم بستر درجه یک برای کادر درمانی ضروری است تا از عوارض جلوگیری کرده و سلامت پوست را حفظ کنند. تشخیص به‌موقع و درمان مناسب، شامل کاهش فشار، مرطوب نگه داشتن پوست و تغییر وضعیت بیمار، می‌تواند خطر گسترش زخم را کاهش داده و به بهبود وضعیت بیمار کمک کند.

زخم بستر درجه ۱ چیست؟

زخم بستر درجه یک، که به عنوان مرحله ابتدایی زخم فشاری شناخته می‌شود، اولین نشانه آسیب به پوست و بافت‌های زیرین در اثر فشار مداوم است. در این مرحله، پوست هنوز سالم است اما تغییراتی در ظاهر و احساس آن مشاهده می‌شود.

مراحل اولیه زخم بستر: از قرمزی تا تغییر رنگ پوست

زخم بستر یکی از مشکلات جدی در بیماران با تحرک محدود است که در صورت عدم مراقبت صحیح، می‌تواند به مراحل پیشرفته‌تر و خطرناک‌تری تبدیل شود. شناخت علائم اولیه زخم بستر و اقدام به‌موقع، کلید پیشگیری از آسیب‌های شدید پوستی است. در ادامه، مراحل اولیه زخم بستر را بررسی می‌کنیم:

1. قرمزی مداوم (Erythema)

اولین نشانه زخم بستر، قرمزی پایدار پوست در ناحیه‌ای است که تحت فشار مداوم قرار دارد. این قرمزی با فشار دادن محو نمی‌شود و حتی پس از کاهش فشار، همچنان باقی می‌ماند. این علامت نشان‌دهنده کاهش جریان خون در پوست و شروع آسیب سلولی است.

2. تورم و التهاب (Edema)

با ادامه فشار، مایع اضافی در بافت‌ها جمع شده و باعث ایجاد تورم(Edema) در ناحیه آسیب‌دیده می‌شود. این تورم معمولاً با احساس گرما، حساسیت و در برخی موارد درد همراه است که نشان‌دهنده واکنش بدن به استرس و التهاب است.

3. سفت شدن پوست (Induration)

در این مرحله، پوست در محل زخم بستر سفت و غیرطبیعی می‌شود. این سفتی ممکن است نشانه‌ای از آغاز آسیب عمیق‌تر به بافت‌های زیرین باشد. گاهی اوقات پوست در این ناحیه حالت چرم‌مانند پیدا می‌کند که نشان‌دهنده تأثیرات طولانی‌مدت فشار روی بافت‌ها است.

4. تغییر رنگ پوست و پیشرفت آسیب

با شدیدتر شدن آسیب، رنگ پوست از قرمز به بنفش یا حتی سیاه تغییر می‌کند. این تغییر رنگ نشان‌دهنده مرگ سلولی و آسیب جدی به بافت‌های پوست است. در این مرحله، خطر ایجاد زخم‌های عمیق و نکروز بافتی به شدت افزایش می‌یابد.

بررسی عکس زخم بستر مرحله 1 و اهمیت تشخیص زودهنگام

زخم بستر مرحله 1 یکی از اولین نشانه‌های آسیب ناشی از فشار طولانی‌مدت بر پوست است. در این مرحله، ناحیه آسیب‌دیده قرمز شده و با فشار دادن رنگ آن تغییر نمی‌کند. این وضعیت اغلب در بیمارانی مشاهده می‌شود که برای مدت طولانی در یک وضعیت ثابت قرار دارند. عکس زخم بستر مرحله 1 می‌تواند به شناسایی این مشکل کمک کند و آگاهی بیشتری در مورد علائم اولیه ایجاد نماید.

مراقبت زودهنگام، مانند کاهش فشار و مرطوب نگه داشتن پوست، نقش مهمی در جلوگیری از پیشرفت زخم دارد. استفاده از عکس زخم بستر مرحله 1 در آموزش‌های پزشکی، به متخصصان کمک می‌کند تا بیماران را سریع‌تر درمان کنند. بررسی منظم پوست و مشاهده عکس زخم بستر مرحله 1 می‌تواند از بروز مراحل شدیدتر جلوگیری کند.

بهترین روش درمان زخم بستر درجه یک حتی در خانه 

• حذف فشار: اولین و مهم‌ترین اقدام، کاهش یا حذف فشار از ناحیه آسیب‌دیده است. تغییر منظم وضعیت بدن بیمار و استفاده از تشک‌ها و بالشتک‌های ضد فشار می‌تواند مؤثر باشد.
• نگهداری از پوست: تمیز و خشک نگه‌داشتن ناحیه آسیب‌دیده ضروری است. استفاده از شوینده‌های ملایم و اجتناب از مالش یا سایش پوست توصیه می‌شود.
• استفاده از پانسمان‌های مناسب: پانسمان‌های مناسب زخم بستر همانند هیدروکلوئیدی، می‌توانند محیط مرطوبی برای ترمیم زخم فراهم کنند و از عفونت جلوگیری کنند. این پانسمان‌ها معمولاً از یک ماتریس هیدروکلوئیدی جاذب بر روی یک فیلم تراوا یا لایه فوم تشکیل شده‌اند و برای زخم بستر گرید 1 و 2 استفاده می‌شوند.
• کنترل درد: در صورت وجود درد، استفاده از مسکن‌های ملایم می‌تواند کمک‌کننده باشد.
• تغذیه مناسب: رژیم غذایی غنی از پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی به بهبود سریع‌تر زخم کمک می‌کند.
• بررسی منظم: بازدید منظم از ناحیه آسیب‌دیده برای اطمینان از بهبود و جلوگیری از عفونت ضروری است.

عکس زخم بستر سطحی